En na drie intensieve, hectische dagen is het weer voorbij: vrijdag de opbouw, vrijdagavond de opening, een drukbezochte zaterdag- en zondagmiddag en dan ... dan weer afbreken. De expositie van Bij Gelegenheid tijdens Route du Nord zit er weer op. In die korte periode is echter weer iets moois tot stand gebracht, dat een blijvende indruk heeft achtergelaten bij de vele bezoekers die onze expositie hebben bezocht. En dat mijn mede-'Bij Gelegenheders' Astrid van Rijn, Heleen van Zantvoort, Laura Zwaneveld en Margot Annuschek met een gevoel van trots, blijdschap en ontroering achterliet. ''Een warm bad,'' zeiden we meerdere keren tegen elkaar. En zo was het ook.
Wat vooral opviel, is hoezeer de meeste bezoekers onze expositie vooral als één geheel hebben ervaren, ondanks de diversiteit in werk. Dat er een duidelijk zichtbare en voelbare onderlinge band is tussen ons vijf, hoe verschillend onze discplines ook mogen zijn. Eén bezoeker verwoordde het kernachtig: ''Het heeft allemaal iets kwetsbaars en ook iets heel krachtigs tegelijk. Dat raakt. Mooi.''
foto: (2014) Astrid van Rijn |
Trots, blijdschap en ontroering zijn ook de gevoelens die overheersen bij mij persoonlijk na alle reacties op Witty Art. Een greep:
''Grappig, maar behalve lachen doet je het ook nadenken.''
''Best wel twisted, en toch wel erg geinig.''
''Dit werk kan ook zomaar door een man gemaakt zijn, maar u bent duidelijk geen man!'' (voor alle duidelijkheid, degene die deze opmerking plaatste was een vrouw).
''Is dit een reflectie van jouw gemoedstoestand of jouw reactie op die van de wereld?''
''Moet ik hier iets van vinden? Hier kan je toch niets van vinden, tja, behalve, nou ja, dat het me niet loslaat.''
En er was ook nog iemand die alleen maar ''Wow'' kon uitbrengen.
Maar het gesprek wat mij het meeste bijbleef was die met de toeschouwster die er heel lang, en die mij de directe vraag stelde: ''Ontstaat uw werk nu uit het licht of uit de duisternis?'' Waarna zich een heel mooi, intiem gesprek ontrolde over het schemergebied tussen beiden, over het cruciale verschil tussen ironie en sarcasme, tussen ironie en cynisme. Precies het ''no man's land'' waar het meeste van mijn werk het licht ziet.Beiden waren we benieuwd wat ze er van vindt nadat ze alle 75 (inmiddels!) Singles heeft gezien, want die afspraak zit inmiddels in de planning. Wordt, kortom, vervolgd.
Binnenkort meer foto's en - als het technisch allemaal meezit - ook een filmische mini-impressie online van drie dagen Bij Gelegenheid tijdens Route du Nord 2014!